اما گويي اين يكي قصد رفتن ندارد و امروز تمام فضاهاي ارتباطي از مدرسه تا دانشگاه و نظام هاي علمي و پژوهشي و اداري را دربرگرفته است.

اين ابزاتر حتي رفتارها و روابط اجتماعي را تحت تاثير خود قرار داده است. افراد داخل يك ماشين را به هنگام مسافرت با هم بيگانه نموده و فرزندان ما تا پاسي از شب در دنياي تلگرام با دوستان خود هستند. حتي دانشجويان نيز با اساتيد خود مباحثه و مراوده دارند و تحقيقات دانشگاهي ديگر نه در قالب يك مجلد يا ايميل كه از طريق تلگرام ارسال مي شود. جزوه ها نيز در اين فضا در اختيار دانشجويان قرار مي گيرد.

افراد در اين فضا و در پروفايل، تصويري از خود به نمايش مي گذارند و دوست دارند ديگران آنها را چنان ببينند كه در آنجا حضور دارند.

گروه هاي دوستانه و فاميلي و صندوق هاي قرض الحسنه و .... در اين فضا شكل گرفته است.

اين فضا حتي ادبيات نوشتاري ما را دستخوش تغيير كرد و به حالت محاوره اي تبديل نمود.

خانواده نيز از آن متاثر است و خطوط جديدي براي ارتباط هاي خانوادگي ترسيم شده است. برخي از تابوها و ممنوعيت ها شكسته است... و نكته مهم آن است كه آيا از بين رفتن تابوها و ممنوعيت ها در اين فضاي مجازي، مقدمه اي براي از بين رفتن تابوها در فضاي واقعي خواهد بود يا خير؟

به نظر شما اين امكان جديد ارتباطي چه تغييراتي را در حوزه هاي مختلف فرهنگ؛ اعم از خانواده، باورها و عقايد، روابط اجتماعي، ارتباطات زناشويي، دانشگاه، علم و پژوهش و .... ايجاد خواهد كرد؟

البته بديهي است كه هر كدام از اينها خود موضوع يك تحقيق مفصل هستند.

با توجه به استقبال بسيار پايين از وبلاگ، اين مطلب با نشاني وبلاگ در تلگرام به نمايش گذاشته خواهد شد.